Στη Μοραβία

Ένας χρόνος αργότερα στη Βασιλεύουσα έφθασε ο Ηγεμόνας της Μοραβίας, Ραστισλάβ. Τότε οι Σλάβοι

ζήτησαν από τον Πάπα Νικόλαο τον Α΄ να στείλει ιεραπόστολους και Επίσκοπο στη Μοραβία. Η Ρώμη όμως δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στο κάλεσμά τους, γιατί δεν είχαν τους κατάλληλα μορφωμένους ανθρώπους για ένα τόσο σοβαρό έργο. Τότε ο Ρατισλάβ ζήτησε συμπαράσταση από την Κωνσταντινούπολη και ο Αυτοκράτορας έκρινε, για άλλη μια φορά, πως ο Κωνσταντίνος και ο Μεθόδιος ήταν οι καταλληλότεροι για το σκοπό αυτό.

Η Ιεραποστολή ξεκίνησε με ένα φιλολογικό έργο που άλλαξε την ιστορία. Ο Άγιος Κύριλλος συνέθεσε και

παρουσίασε το πρώτο σλαβικό αλφάβητο, έχοντας σαν βάση το μικρό γραμματοελληνικό αλφάβητο του 9ου αιώνα. Επίσης, επινόησε και πρόσθετα ιδιαίτερα γράμματα που απαντούν μόνο στην σλαβική γλώσσα. Στην συνέχεια, τα δύο αδέλφια συνεργάστηκαν και μετέφρασαν την Καινή Διαθήκη και άλλα λειτουργικά κείμενα της Θείας Λειτουργίας. Αυτά τα πρώτα, αλλά τεράστιας σημασίας βήματα έδωσαν ώθηση στην Ιεραποστολή, για την οποία ακόμη και σήμερα ευγνωμονούν όλοι οι Σλαβικοί λαοί. Ο Χριστιανισμός διαδόθηκε στην Αφρική μεταξύ Αιθιόπων, Νουβίων και Σουδανών, στην Ασία μεταξύ των Αράβων, Περσών, Καυκασών, Ινδών και Κινέζων, και στην Ευρώπη μεταξύ Γότθων, Βουλγάρων, Σέρβων, Κροατών και Ρώσων.

Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος έφθασαν στη Μεγάλη Μοραβία στις αρχές του 863  μ.Χ. Εκεί ο βασιλιάς

Ραστισλάβ τους δέχθηκε με μεγάλη χαρά. Τα δύο αδέλφια έκαναν περιοδείες σε πόλεις, κωμοπόλεις και  χωριά για να διαδώσουν τον Χριστιανισμό και το αλφάβητο. Πολύ σημαντική ήταν και η ειδική συμβολή του Μεθοδίου ως νομοθέτης. Ο ίδιος μετέφρασε τον «Νομοκανόνα Συναγωγή» του Ιωάννου του Σχολαστικού μέσα στο οποίο πρόσθεσε την μετάφραση του αδελφού του της Εκλογής των Νόμων του Λέοντα Γ’ του Ισάυρου και του Κωνσταντίνου του Ε’. Η πείρα του Μεθοδίου ως διοικητικός λειτουργός του Βυζαντινού κράτους τον βοήθησε να ρυθμίσει τις νομικές σχέσεις μεταξύ της Εκκλησίας και του Κράτους αλλά και μεταξύ πολιτών, του κλήρου και των πιστών. Με άλλα λόγια, το νομοθετικό του έργο αφορούσε το εκκλησιαστικό αλλά και το ποινικό, οικογενειακό, κληρονομικό και αστικό δίκιο και είχε τεράστια επιρροή στο μεσαιωνικό δίκαιο της Μοραβίας.