Άγιος Κύριλλος

Ο Άγιος Κύριλλος γεννήθηκε το 827 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη και το

πραγματικό όνομα του ήταν Κωνσταντίνος. Για τον ίδιο λοιπόν, έχουν διασωθεί περισσότερες πληροφορίες απ’ ότι για τον αδερφό του. Από τη νεαρή του ηλικία έγιναν αμέσως αντιληπτές η  αχόρταγη δίψα του για γνώση και η υψηλή αντίληψη που διέθετε.  Πολύ νέος ο Κωνσταντίνος μελέτησε σε βάθος την παγκόσμια γραμματεία, την Αγία Γραφή, τους μεγάλους Πατέρες των πρώτων αιώνων και τους κλασικούς αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. 

Μετά από πρόσκληση  του Λογοθέτη Θεόκτιστου, επισκέφτηκε την 

Κωνσταντινούπολη και τελείωσε το διάσημο Πανεπιστήμιο της Μαγναούρας – σχολή ανώτατης βαθμίδας με μεγάλο κύρος εκείνη την εποχή. Εκεί ο Κωνσταντίνος παρακολούθησε Θεολογία, Φιλολογία, Διαλεκτική, Ρητορική,  Λογική, Φιλοσοφία, Μαθηματικά και Αστρονομία

και η μεγάλη πρόοδος που σημείωνε τον ξεχώρισε έντονα από τους υπόλοιπους σπουδαστές.

Ο Κωνσταντίνος πολύ γρήγορα κέρδισε την ιδιαίτερη συμπάθεια και εκτίμηση του Λογοθέτη Θεόκτιστου, ο

οποίος του πρόσφερε πλούτο, αξιώματα, θέση στον κρατικό μηχανισμό  και νύφη με αριστοκρατική καταγωγή. Προς μεγάλη έκπληξη όλων όμως, ο Κωνσταντίνος αρνήθηκε τα πάντα και προτίμησε τη θέση του κληρικού στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας, όπου  και υπηρέτησε τη βιβλιοθήκη της σαν πατριαρχικός χαρτοφύλακας.  Κάποια στιγμή όμως έφυγε κρυφά από εκεί για να καταφύγει σε μοναστήρι. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Λογοθέτη Θεόκτιστου, ο οποίος ζήτησε από τον Αυτοκράτορα να διατάξει να βρουν τον νεαρό φυγά.

Η συλληψή του Κωνσταντίνου έγινε μετά από έξι μήνες και τότε ανάγκασαν τον νεαρό να δεχθεί την έδρα

της Φιλοσοφίας στην Σχολή Μαγναύρας. Εκεί για άλλη μια φορά σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο δεν περιόρισε τη δραστηριότητα του μόνο στα πλαίσια των διδακτικών του καθηκόντων, αλλά συμμετείχε έντονα στην πνευματική ζωή της Πόλης. Στον κύκλο των διανοούμενων ο Κύριλλος επίσης κέρδισε την αναγνώριση που του άξιζε. 

Το 831 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος, στην ηλικία 24 χρονών, στάλθηκε από τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ’ στους Σαρακηνούς, με αποστολή την υπεράσπιση της Χριστιανικής θρησκείας. Οι Σαρακηνοί ή αλλιώς Άραβες Μωαμεθανοί, είχαν απομονώσει την Συρία, την Αρμενία και την Αίγυπτο από  την Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Οι ίδιοι γνώρισαν τον Βυζαντινό Πολιτισμό, επηρεάστηκαν από την Βυζαντινή νοοτροπία και σύμφωνα με τα ίδια πρότυπα ανέπτυξαν την επιστήμη και τις τέχνες τους, αλλά συγχρόνως πολεμούσαν έντονα το Χριστιανισμό και περιγελούσαν ιδιαίτερα το δόγμα της Αγίας Τριάδος. Ο Αυτοκράτορας έκρινε ότι ένας διάλογος του Κωνσταντίνου με τους Σαρακηνούς θα ήταν αρκετά ωφέλιμος για τα συμφέροντα του Χριστιανισμού. Έτσι ο Κωνσταντίνος βρέθηκε στην πρωτεύουσα του Αραβικού κράτους, τη Σαμάρα, όπου παρά το αρνητικό περιβάλλον κατάφερε να συνομιλήσει με τους λόγιους  σχετικά με τα δόγματα της ορθόδοξης πίστεως.

Κατά την επιστροφή του όμως, έκανε πάλι μεταβολή του δρόμου, αλλά και της ζωής του, τράπηκε σε

φυγή και έφτασε στον Όλυμπο της Βιθυνίας για να συναντήσει τον αδελφό του τον Μεθόδιο και να αφιερωθούν μαζί στην προσευχή και στη μελέτη. Αργότερα, αυτό θα αποτελούσε τον θεμέλιο λίθο για το σπουδαίο τους έργο που άφησε τα ονόματά τους βαθιά χαραγμένα στην ιστορία.

Για τις ανάγκες του ιερού σκοπού της Ιεραποστολής, την οποία ανέλαβε μαζί με τον αδελφό του τον

Μεθόδιο, ο Κωνσταντίνος δημιούργησε το πρώτο σλαβικό αλφάβητο και πάλι σε συνεργασία με τον αδελφό του μετέφρασε τη Καινή Διαθήκη και πολλά άλλα κείμενα της Θείας Λειτουργίας στα σλάβικα.

Αργότερα μετονομάστηκε Κύριλλος και έγινε γνωστός στην ιστορία με αυτό το όνομα. Ο 'Αγιος Κύριλλος

πέθανε κατά τη διάρκεια της Ιεραποστολής Εκχριστιανισμού, στις 14 Δεκεμβρίου το 869 μ.Χ. σε ηλικία 42 ετών και θάφθηκε στην Παλαιά Βασιλική του Αγίου Κλήμη στη Ρώμη.